Χρόνια συνδρομητής επί
χρήμασι, του ημερήσιου έντυπου
επαρχιακού τύπου
της Ξάνθης αλλά και της Θράκης,
και όχι τζαμπατζής λαθραναγνώστης,
την προσοχή μου, τράβηξαν
πρόσφατα δυο δημοσιεύματα.
Το πρώτο έχει να κάνει με το Δημοτικό Κολυμβητήριο
Αλεξανδρουπόλεως,
και συγκεκριμένα: «την
προετοιμασία τους θα πραγματοποιήσουν αυτό το
διάστημα στο κολυμβητήριο
ο Άρης Θεσσαλονίκης, τα Δελφίνια Περιστερίου,
ο ΟΦΘ Θεσσαλονίκης, ο Νηρέας Ορεστιάδας και η Εθνική Ομάδα της Τουρκίας».
Το δεύτερο, με το Δημοτικό Κολυμβητήριο Καβάλας, και ειδικότερα:
«περισσότεροι από
550 αθλητές μικρών κατηγοριών μαζί με τους συνοδούς τους, 300 και πλέον, θα
κατακλύσουν το κολυμβητήριο για την
συμμετοχή
τους σε κολυμβητικούς
αγώνες που θα λάβουν
χώρα….»
Μάλιστα λοιπόν.
Αυτό θα πει συγκέντρωση και αυτοκατανόηση
στις όχθες του κάθε πρωί.
Και όχι αυτοϊκανοποίηση στην απανεμιά της μούχλας.
-Α Ρε Πόλη…
Κατασπάραξες τα άλογα της νιότης μας. Με την ασφάλεια και
την εκλεκτική μνήμη
της χρονικής απόστασης μάχεσαι να γίνει υποφερτό.
Που να πέσει η πίκρα μας να πνιγεί…..Βασανίζεσαι μάταια να
αποδώσεις,
ανάμεσα στα κενά και τα χάσματα της καθεστωτικής άπνοιας,
τώρα που ο συρμός ξεθύμανε.
Μηχανισμός αυτοάμυνας με τον οποίο προσπαθείς να μπαλώσεις
το συναισθηματικό κενό και την
αποξένωση.
Στην Εποχή των Μηδαμινών Προσδοκιών,
Η πυρωμένη μας ψυχή,
Προσμένει, τις ημέρες της Μεγάλης Συγνώμης,
Εκείνων, που στο όνομα της μεγάλης αγάπης χώρισαν τον καιρό
στην Πόλη.
Προσόν μιας φυλής των Καριόκας που γέμιζε κάποτε το Αμοιρίδιο
για να δει το σήκωμα
μιας μάσκας, που δεν έγινε ποτέ.
Μιχάλης Σπανίδης